زخم بستر در ICU

برای دریافت مشاوره در ارتباط با این خدمت، ترجیحا از طریق پیام به واتس اپ یا تکمیل کردن فرم زیر اقدام نموده تا در اسرع وقت پاسخ خود را دریافت نمایید.

زخم بستر و پیشگیری از آن در بیماران بی حرکت

(BedSore)

زخم بستر یا زخم فشاری چیست؟

زمانی که حرکت بیماران بدحال دچار محدودیت میشود، بی حرکتی باعث ایجاد زخم فشاری(زخم بستر) در نقاط تحت فشار بدن آنها میشود. تیم ها و محصولات تخصصی برای پیگیری درمان زخم بستر وجود دارد که متخصصین ICU در این زمینه قرار دارند.

زخم بستر یا زخم فشاری، ضایعه ای است که در پوست و بافت های زیر پوستی ایجاد می شود. علت آن فشار ممتد و طولانی مدت بر پوست می باشد. زخم بستر اغلب در نقاطی از بدن ایجاد می شود، که پوست بر روی یک برجستگی استخوانی قرار گرفته و در بین آن ها عضله ای وجود ندارد. زخم بستر  بیشتر در کسانی ایجاد می شوند که توانایی حرکت ندارند و مجبورند برای مدت طولانی در یک وضعیت ثابت قرار بگیرند.

زخم بستر یا زخم فشاری به چه عللی ایجاد می شود؟

به علت فشرده شدن ممتد پوست بین برجستگی استخوانی از یک طرف و سطح بستر از طرف دیگر، مویرگ های تغذیه کننده پوست مسدود می شوند و تا وقتی که فشار برطرف نشده این مویرگ ها بسته می مانند. بسته شدن مویرگها باعث می شود، خونرسانی به پوست مختل گردد و به دنبال آن پوست سخت و شکننده می گردد و به مرور بافت پوست می میرد و زخم ایجاد می شود. مکانیسم دیگر اینست که در حین مراقبت از بیمار در بسیاری از اوقات، فرد مراقب، بیمار را روی بستر یا ملحفه می کشد و این کشیده شدن پوست بخصوص اگر کمی هم مرطوب باشد، موجب اصطکاک زیاد بین پوست و سطح  زیرین شده و به پوست آسیب میزند.

گاهی هم بر اثر نیرو هایی که در دو جهت مختلف به پوست و استخوان وارد می شوند آسیب ایجاد می شود. بطور مثال بیماری که در روی تخت خوابیده اگر زیر سر بیمار بالاتر باشد بیمار به پایین تخت سر می خورد. در این حال پوست زیر باسن به علت اصطکاک با ملحفه ثابت مانده، ولی استخوان دنبالچه به علت وزن بیمار به سمت پایین تخت حرکت می کند. این شرایط موجب کشیده شدن عروق زیر پوستی و آسیب به خونرسانی پوست می شود.

مراحل ایجاد زخم بستر:

زخم بستر در طی 2 مرحله ایجاد می شود. در مراحل اول شدت آن کم بوده و در مراحل بعدی شدت آن بیشتر می شود. این مراحل به ترتیب عبارت اند از:

مرحله اول:

• پوست سالم است
• کسانی که رنگ پوستشان روشن است پوست قرمز شده و وقتی با انگشت به آن فشار می آوریم سریع سفید نمی شود.
• پوست ممکن است دردناک، سفت، نرم تر از معمول، سرد تر یا گرم تراز معمول شود.

مرحله دوم:

• لایه رویی پوست ( اپیدرم ) از بین می رود.
• یک زخم کمی فرورفته به رنگ صورتی یا قرمز در محل تشکیل می شود.
• ممکن است در محل تاول تشکیل شود.

مرحله سوم:

• چربی زیر پوست نمایان می شود.
• زخم گود می شود.
• ته زخم بافت مرده زرد رنگ دیده می شود.
• آسیب ممکن است به زیر پوست سالم هم انتشار یابد.

مرحله چهارم:

• عضله، تاندون یا استخوان نمایان می شود.
• کف زخم بافت مرده خشکیده است .
• آسیب وسعت یافته و به زیر پوست به ظاهر سالم هم گسترش یافته است.

زخم بستر در چه محل هایی بیشتر دیده می شود؟

درمان زخم بستر :

1. جابجایی مکرر : بیمار باید هر دو ساعت یکبار در تخت تغییر وضعیت داده شود، به این شکل: دو ساعت به پشت – دو ساعت بعد به پهلوی سمت راست – دو ساعت بعد به پهلوی سمت چپ سپس دو ساعت به پشت و تکرار حالت های قبل. این چرخه باید در طی 42 ساعت شبانه روز و در تمام روزهای هفته مرتب تکرار گردد. حین تغییر وضعیت باید سعی شود به پوست کشش و آسیبی وارد نشود.

2. سطوح حمایت کننده : استفاده از بالش یا بالشتک ها برای کاهش فشار بر نواحی مستعد زخم

3. استفاده از تشک های مواج مناسب: از تشک های مواج با قطر و ارتفاع بالا استفاده نمایید تا اثرات کاهش فشار مناسب ایجاد کنند. داشتن تشک مواج، باعث نشود تغییر وضعیت بیمار انجام نشود .

4. خارج کردن بافت آسیب دیده و مرده زخم بستر: این اقدام توسط پزشک و پرستار در مراکز درمانی انجام می شود.

5. تمیز کردن و پانسمان مرتب زخم بستر: جهت راهنمایی انجام پانسمان بیمار خود با پزشک و پرستار مشورت نمایید، تا براساس نوع زخم بستر شیوه اصولی پانسمان را به شما آموزش دهند .

6. استفاده از پانسمان ها و پد های آماده مخصوص درمان زخم بستر: این پانسمان ها باید بر اساس دستور العمل خاص خود که همراه بسته های  آنها می باشد، استفاده گردند.